JOHN GROOT EN DE RECLAMEPHOTOGRAPIE

DOOR ARTHUR VRIENS

Van Rotterdam een grote studio maken, dat was wat John Groot (alias PHOXX) graag wilde. Hij was fotograaf en locatiescout voor vele commercials, videoclips en andere opnames die Rotterdam als decor hadden. De tentoonstelling in de DIG IT UP Gallery liet zien hoe John Groot (1961 –2007) heeft bijgedragen aan het beeld van de stad. In een serie persoonlijke blogberichten blikt Arthur Vriens voor DIG IT UP terug op het leven en werk van John. Arthur en John hebben jarenlang samengewerkt. In deze blogpost vertelt hij over de reclamefotografie van John.

Het geheime recept van John’s popfotografie kan hier wel worden verklapt: Tri-X (een 400 ASA Zwart-Wit film) belichten als 1600 ASA, dan ontwikkelen op 24-27 ˚C. met 20ml Kodak HC 110 (dubbele hoeveelheid) en dat voor 7.15’ minuten, met éénmaal kiepen per halve minuut. In zijn eigen woorden: “ontwikkelen in ochtendurine.” Resultaat: Een prachtige korrel, diepzwart met weinig doortekening, en een supercontrast. Fotograferen zonder flits is met deze methode ‘probleemloos’. Zijn fotografie is daarmee zeer herkenbaar, maar de contrasten zo keihard, dat een iets te zwart of te licht negatief, in de ogen van andere fotografen vrijwel per definitie op grenzen stuit. Maar dit was zijn stijl, en daar ging hij voor. Hoewel snel zou blijken dat hij daar helemaal geen tijd voor had.

PHOXX had, in de aanloop naar zijn project voor Pandora’s Music Box, Nick Cave en Jeffrey Lee Pierce (Gun Club) voor de lens gehad, evenals Palais Schaumburg, The Fall, Theatre of Hate, David Bowie en Dojoji. Die laatste was een obscuur Rotterdams gezelschap met Pien Selleger, Ferdinand Rolle, Ted Langenbach, Hans Rath en Lesley Woods. Het was echter Pandora’s Music Box dat John liet groeien en het plan deed rijzen om een maatschap te starten met Michiel Danz. Dit was zijn compagnon tijdens het Pandora’s Music Box-project en partner in de oprichting van een bureau voor fotoproductie en representatie.

 

Zo startten PHOXX en Michiel  Prophaganda (Production, Representation, Organisation for Photographic, Arts), waarmee zij de popfotografie nagenoeg direct de rug toekeerden. Prophaganda richtte zich op reclame- en modefotografie en daarbij kwam de popfotograaf PHOXX met heel andere omstandigheden in aanraking. PHOXX’ streven naar de status van gevierd popfotograaf bleek een doodlopende weg, maar na Pandora’s Music Box  leken de mogelijkheden om zich te ontwikkelen eindeloos. Al snel werd hij beter in het voorzien in benodigdheden en omstandigheden, dan in het vervaardigen van foto’s. Zijn productietalent ontwikkelde zich snel en hij voorzag daarmee in een groeiende behoefte.